Çocukluk, çocukça duygular işte neylersin. Bilirsin saçmaladığını. Dur demez kimse sana, zaman yeni sürprizlerle karşına çıkar. Yine de yaşarsın buldum diyerek. Susman gerektiğini bilerek. Ama sesinin bir sedası için gökkubede bir ömür verirsin. Vermelisin.
Ben de biliyorum. Hikayeler bilmeliyim İbn-i Haldun'dan, Evliya Çelebi'den size bunları yazmak için bir kara kitaptan sırlar verir gibi. Aynı değirmende öğütülmeliyim herkes gibi. Aynı çarkın içinden geçmeli, akan bir nehirden su içmeliyim.
Çocukluk bu işte, düşüncelerimin zindanında tutsak kalsam bile, bir an olsun yaşamamı farketmek için dört duvarı yumruklamak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder